كشيدگي و پارگي ليگاماني

کشیدگی لیگامان های کرونری زانو;رباط های کرونری ( Coronary ligaments ) یا رباط های منیسکوتیبیال ( Meniscotibial ligaments ) رباط هایی هستند که لبه های تحتانی منیسک را به حاشیه پلاتوی استخوان تیبیا متصل می کنند. عملکرد رباط های کرونری تثبیت منیسک و محدود کردن چرخش زانو است.
لیگامان های کرونری زانو عبارتند از:

• رباط کرونری داخلی ( Medial coronary ligament) : منیسک داخلی را به کوندیل داخلی تیبیا وصل می کند.
• ربا ط کرونری خارجی ( Lateral coronary ligament) : منیسک خارجی را به کوندیل خارجی تیبیا متصل می کند. 

این لیگامان مستعد التهاب و پارگی به دلیل پیچ خوردگی زانو است.

کشیدگی (Strain) و صدمات لیگامان های کرونری ممکن است به صورت پارگی در قسمتی از بافت لیگامان یا به صورت کندگی رخ دهد. شایع ترین علت کشیدگی رباط کرونری چرخش زانو به دنبال ضربه می باشد.

معمولا لیگامان داخلی (مدیال) بیشتر آسیب می بیند ولی در موارد نادر احتمال آسیب دیدگی قسمت خارجی لیگامان نیز وجود دارد. در برخی موارد نیز مایع مفصلی می تواند افزایش یافته و زانو ورم کرده باشد.

این عارضه یک علت شایع درد زانو در فعالیتهای همراه با چرخش مکرر همزمان با تحمل وزن روی زانو (در ورزشهایی مانند فوتبال و راگبی) است و در ورزشکاران میانسال شیوع بیشتری دارد. با این وجود ، ممکن است بسیاری از پزشکان و حتی متخصصان زانو از این رباط خاص و مشکلات آن اطلاعات دقیقی نداشته باشند. 

علائم کشیدگی لیگامان های کرونری زانو:

کشیدگی رباط کرونری علائمی مشابه آسیب دیدگی یا پارگی منیسک دارد و اغلب همزمان با آسیب منیسک و یا آسیب های رباط جانبی زانو اتفاق می افتد. این علائم عبارتند از:

• این بیماران از درد در لبه میانی و در ناحیه داخل مفصل زانو شکایت دارند و اگر زانو توسط فردی دیگر به سمت خارج چرخانده شود (حرکات پسیو چرخشی خارجی زانو Passive external rotation of the knee)‌ درد افزایش می یابد
• فعالیت به ویژه خم‌کردن و چرخاندن زانو به سمت خارج، دردناک می باشد ، اما در اغلب موارد به اندازه ای نیست که نیاز به استراحت کامل داشته باشد.
• درد دائمی بوده و ممکن است باعث برهم خوردن خواب بیمار شود
• افزایش بی ثباتی چرخشی زانو

تشخیص:

• بررسی شرح حال بیمار
• انجام رادیوگرافی برای تمام بیمارانی که تصور می شود درد زانویشان به دلیل ضایعه لیگامان کرونری است الزامی است.
• MRI به تایید تشخیص کمک می کند
• اسکن رادیونوکلئوتید استخوان برای تشخیص شکستگی های فشاری که در تصویر رادیوگرافی دیده نمی شوند، به خصوص در صورت وارد شدن ضربه به زانو، کاربرد دارد

وجود همزمان سایر آسیب های همراه یا تخریب بافت داخل مفصل بر اثر برخی بیماری ها نظیر آرتریت، می تواند ارزیابی را برای پزشک مبهم کند.

آزمایش هرگونه آسیب منیسک با استفاده از تست مک موری مفید است

درمان:

روش درمان با توجه به آسیب ، درجه آن و اینکه آیا سایر ساختارها نیز تحت تأثیر قرار گرفته اند ، متفاوت است. روش های درمانی معمول عبارتند از :

• تزریق
• دارودرمانی
• فیزیوتراپی

این عارضه معمولاً به درمان از طریق اولتراسوند و تزریق هیدروکورتیزون پاسخ خوبی می دهد.