گیر افتادن عصب اولنار چیست؟
گیر افتادن عصب اولنار آسیبی بسیار رایج به عصبی است که از بازو در سمت خارج دست به انگشتان دست می رسد.
اگر چه که گیر افتادگی عصب اولنار معمولا جدی نیست، اما اگر سریعا درمان نشود، می تواند عواقب دائمی از جمله فلج و از دست دادن احساس در دست یا بازوی آسیب دیده داشته باشد.
با این حال با تشخیص و درمان مناسب، اکثر افراد مبتلا به گیر افتادگی عصب اولنار می توانند بهبود کامل داشته باشند.
عصب اولنار چیست؟
عصب اولنار یکی از اعصاب اصلی بازو و بخشی از سیستم عصبی شبکه بازویی است. عصب اولنار نام خود را از محل آن که در نزدیکی استخوان اولنا (استخوانی در ساعد در کنار انگشت کوچک است) می گیرد.
عصب اولنار از گردن شروع می شود و از طریق شانه به بازوی و سپس مچ دست و انگشتان حرکت می کند.
عصب اولنار احساس ساعد و انگشت چهارم و پنجم را فراهم می کند. عصب اولنار همچنین عضلات فلکسور دست را تحریک می کند و باعث خم شدن و حرکت دست می شود.
گیر افتادن عصب اولنار چیست؟
از آنجاییکه که عصب اولنار تمام طول بازو را در بر می گیرد، در امتداد عصب چندین نقطه وجود دارد که می توانند فشرده یا تحریک شوند. این فشرده سازی یا تحریک به عنوان گیر افتادن عصب اولنار شناخته شده است.
گیر افتادن عصب اولنار دومین درد گرفتگی عصبی رایج است که در بالاتنه رخ می دهد.
گیر افتادن عصب اولنار اغلب در آرنج یا نزدیک آن، به ویژه در قسمت داخلی آرنج اتفاق می افتد. این مورد به عنوان سندرم تونل کابیتال شناخته می شود. گیر افتادن عصب اولنار همچنین به طور غیرمعمول تر می تواند در مچ دست یا نزدیک آن رخ دهد.
در حالی که این دو ناحیه، رایج ترین قسمت هایی هستند که درگیر عصب اولنار می شوند، گیر افتادن عصب اولنار می تواند در هر جایی بین مچ دست و آرنج در ساعد یا بین آرنج و شانه رخ دهد.
علل
عصب اولنار از چندین ناحیه بازو که خم می شوند عبور می کند و می تواند بر عصب اولنار فشار وارد شود.
یکی از رایج ترین علل گیر افتادگی عصب اولنار فشار بر عصب اولنار است. فشرده سازی ممکن است نتیجه هر یک از موارد زیر باشد:
- تکیه بر روی آرنج برای مدت طولانی
- سر خوردن عصب اولنار به بیرون در زمان خم کردن آرنج
- ایجاد مایع در آرنج
- آسیب فعلی یا قبلی به داخل آرنج
- اسپورهای استخوانی در آرنج
- آرتریت در آرنج یا مچ دست
- تورم در آرنج یا مفصل مچ دست
- فعالیتی که باعث می شود فرد به طور مرتب مفصل آرنج خود را خم و راست کند
علائم
برخی از علائم گیر افتادن عصب اولنار ممکن است در آرنج رخ دهد، به خصوص اگر این مسئله از آرنج آغاز می شود. با این حال بیشتر علائم این بیماری در دست و انگشتان رخ می دهد. بسیاری از علائم معمولا هنگام خم کردن آرنج رخ می دهند.
علائم گیر افتادگی عصب اولنار عبارتند از:
- بی حسی و سوزن سوزن شدن متناوب در انگشتان بنصر و کوچک
- قدرت چنگ زدن ضعیف در دست آسیب دیده
- احساس خواب رفتن انگشتان کوچک و بنصر
- دشواری کنترل انگشتان برای انجام وظایف دقیق، مانند تایپ کردن یا ساز زدن
- حساسیت به درجه حرارت سرد
- درد یا حساسیت در مفصل آرنج، به خصوص در طول قسمت جانبی
- در موارد شدید و طولانی مدت، از دست دادن عضلات دست نیز ممکن است رخ دهد.
تشخیص
تشخیص صحیح گیر افتادگی عصب اولنار، برای جلوگیری از از دست دادن عملکرد و حس در دست و انگشت آسیب دیده ضروری است.
اگر فرد بیش از چند هفته به علائم گیر افتادن عصب اولنار مبتلا باشد، باید به متخصص طب فیزیکی مراجعه کند. به همین ترتیب، فردی با علائم شدید گیر افتادن عصب اولنار می بایست سریعا به پزشک مراجعه کند.
در طی معاینه برای گیر افتادن عصب اولنار، پزشک با سوالاتی در رابطه با سلامت عمومی و سابقه پزشکی، از جمله داروهایی که ممکن است بیمار مصرف کند، شروع می کند.
پس از بحث در مورد وضعیت کلی سلامت و سابقه پزشکی، متخصص طب فیزیکی دست و بازوی فرد را بررسی خواهد کرد.
در طول معاینه پزشک ممکن است آرنج یا مچ دست فرد را خم نماید تا سعی کند علائم را تولید کرده و ببیند که آیا عصب اولنار پس از خم شدن آرنج، خارج از محل خود قرار می گیرد.
دکتر همچنین قدرت دست و انگشتان و حس در دست را بررسی خواهد کرد.
بسته به نتایح ارزیابی، ممکن است فردی با علائم گیر افتادگی عصب اولنار نیاز به انجام آزمایش های دیگر داشته باشد، از جمله:
تصویربرداری اشعه ایکس برای بررسی آرنج برای اسپورهای استخوان، شکستگی ها و یا هر گونه مسائل دیگر که ممکن است باعث فشرده سازی شود.
مطالعات هدایت عصبی، بطوریکه سوزن های کوچک برای بررسی عملکرد عضلات و عصب اولنار به عضلات اطراف عصب اولنار وارد می شوند.
درمان
درمان گیر افتادن عصب اولنار به شدت گیر افتادگی بستگی دارد.
برای مواردی که آسیب کم است، پزشک برای شروع گزینه های درمان غیر جراحی را پیشنهاد می کند. گزینه های درمان غیر جراحی ممکن است شامل ترکیبی از موارد زیر باشد:
- استفاده از داروهای ضد التهابی برای کاهش تورم
- بریس یا اسپیلنت آرنج برای صاف نگه داشتن آرنج در شب
- تمرین ورزشی و فیزیوتراپی برای کمک به لغزش صحیح عصب در بازو
اگر گیر افتادن عصب اولنار شدید بوده یا رویکرد غیر جراحی برای درمان موفق نشود، پزشک ممکن است جراحی را برای رفع گرفتگی عصب اولنار توصیه کند.
گزینه های درمان جراحی برای گیر افتادگی عصب اولنار عبارتند از:
آزادسازی تونل کابیتال: روشی برای افزایش اندازه تونل کابیتال برای دادن فضای بیشتر به عصب.
انتقال عصب اولنار قدامی: روش برای حرکت عصب از پشت عضله به جلوی آن، بنابراین تنش کمتری در عصب هنگامی که آرنج خم می شود وجود دارد.
اپی کندیل مدیال: روشی که بخش هایی از برآمدگی استخوان میانی را از بین می برد تا از کشیدگی عصب به این منطقه جلوگیری شود.
این رویکردها تنها زمانی به عنوان اولین درمان مورد استفاده قرار می گیرند که گیر افتادگی عصب اولنار به حدی شدید باشد که باعث ضعف عضلانی و از بین رفتن عضلات شود.
بازیابی پس از جراحی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و تا حد زیادی بسته به رویه انجام شده دارد. نتایج جراحی برای گیرافتادگی عصب اولنار اغلب خوب است، و اکثر مردم می توانند انتظار داشته باشند که کامل یا تقریبا کامل بهبود یابند.
